Carnaval!!!

Dit is mijn eerste berichtje vanuit het zonnige Brazil :D. Dit is het eerste rustpuntje sinds ik hier ben. Mijn 30 uur durende vliegreis van Amsterdam via NYC en Sao Paulo naar Recife was wonderbaarlijk goed gegaan. Op NYC ontmoette ik een Ierse jongen in de rij die lid was van de lounge van Delta Airlines en nodigde mij uit om daar gezellig met hem de 4,5 uur te wachten op mijn volgende vlucht (hij moest dezelfde hebben). Nou, daar zeg ik natuurlijk geen nee tegen! Dus die 4,5 uur gingen snel. Vervolgens op de vlucht van Sao Paulo naar Recife raakte ik aan de praat met mijn buurman en buurvrouw die alleen Portugees en Spaans konden, dus ik kon meteen weer even oefenen met mijn Spaans wat verbazingwekkend goed ging! Of we hebben volledig langs elkaar heen gepraat zonder het door te hebben haha.

Bij aankomst op het vliegveld in Recife werd ik opgewacht door een groepje mensen van AIESEC waar ik met een paar al contact had gehad via email, waaronder Flavio bij wie ik nu al een paar dagen heb gelogeerd. Hij woont namelijk met zijn tante en broer in een appartement in het centrum en zijn tante was de stad uit tijdens carnaval, dus kon ik makkelijk blijven logeren. Nu zijn we aan het regelen dat ik tijdelijk in een gastgezin kan wonen en dan tegen het eind van februari komen er nog drie andere interns, dus dan kunnen we met z´n vieren een appartement zoeken. Ik wordt dus helemaal fijn opgevangen hier en iedereen is echt super aardig!

Even terug naar mijn aankomst. Ik kwam zo rond 17:00 (lokale tijd) aan na een trip van 30 uur, maar ik kwam natuurlijk midden in het carnaval aan. Dus ik heb eerst mijn spullen gedropt in Flavio´s huis en vervolgens rond een uur of 9 ben ik, gewapend met een RedBull, de stad in gegaan (rondom het plein Marco Zero)! Eerlijk is eerlijk: carnaval in Maastricht háált het niet bij carnaval in Recife! Zelfs al in de bus op weg erheen zat iedereen al te zingen en te klappen (iedereen kent al die liedjes ook) en toen we uitstapten waren er zooo veel mensen. Maar de sfeer was echt onbeschrijfelijk. Iedereen was gewoon vrolijk, er is echt niet 1 persoon geweest die ruzie aan het maken was of vervelend dronken was of wat dan ook. Er was wel politie maar die hadden echt geen bal te doen. Het deed mij een beetje denken aan Koninginnedag in Amsterdam, dus op elk pleintje weer een ander feestje (in dit geval met live muziek) en een beetje rondlopen, biertjes drinken en vooral veel dansen. Maar dan zonder de relletjes die je in Amsterdam wel eens ziet gebeuren. In elk geval, daar ontmoette ik nog een stuk of 10 andere AIESEC-ers en aanhang enz. Dus namen kan ik nog lang niet van iedereen onthouden haha. Maar we hebben dus lekker gedanst tot een uurtje of 4 en daarna naar huis gegaan.

Alleen door mijn jetlag was ik al om 6:15 wakker, maar ik heb inmiddels de hangmat die permanent op het balkonnetje hangt al ingepikt haha, dus daar was ik gewoon lekker in aan het chillen. Echt super lekker, hij hangt nooit in de zon maar altijd met een lekker windje (ik zit er nu ook weer in dit verhaaltje te typen). Dit ga ik wel missen als ik weer ergens anders ga wonen haha.

Maar goed, dag twee was de laatste dag van carnaval (het gaat nog wel een paar dagen door hoor, maar officieel is het nu afgelopen). Die dag gingen we naar Olinda waar het echt stampdruk was en super heet. Maar het maakt niemand wat uit dat ze als een malle staan te zweten met z´n allen. Olinda ligt op verschillende heuvels, dus we waren de hele tijd heuvel op, heuval af aan het dansen met de meute mee, weer gewoon alleen maar gezelligheid. Op een gegeven moment stond iemand alleen op mijn slipper en trok ik hem kapot, gelukkig kon je daar net aan het einde van de straat havianas kopen, dus ik heb mijn eerste paar nieuwe slippers al gekocht haha.

Rond een uur of 4 zijn we weer naar huis gegaan om even te chillen en te douchen (was nodig haha!) en toen ben ik om 18:00 de stad in gegaan om af te spreken met pap en mam! Dat was echt heel grappig om elkaar hier te ontmoeten. Ze zagen er lekker touristisch uit. Hette met een Indiana Jones hoed op en beide met van die sandalen aan haha. Blijkbaar denken mensen bij mij over het algemeen dat ik Braziliaanse ben (als ik niks zeg), dus dat is een goede zaak. Ik moet alleen nog wel even aan mijn Portugees werken, ik kan nog geen sapje normaal bestellen haha. Hette en Iet hadden ook alweer allemaal Brazilianen ontmoet die ze hadden uitgenodigd om ´s avonds nog even langs te komen lopen bij hun kantoortje (midden in het centrum), dus eerst gingen we even naar de laatste blocos van de competitie kijken (dat zijn die groepen die van die pakjes met veren aan hebben en in een parade dansen) en daarna even wat eten. Daarna gingen we op zoek naar de straat van het kantoortje van die Brazilianen wat nog niet zo makkelijk was omdat je toch een beetje met de stroom mee moet lopen als het zo druk is. Uiteindelijk hadden we het gevonden, heb ik nog wat glitters op mijn gezicht gekregen en een telefoonnummer van die mensen mocht er een emergency zijn haha. Tegen 22:45 had ik weer afgesproken met de AIESEC-ers voor het soort van einde carnaval feest (nou ja, eigenlijk hadden we natuurlijk al om 22:00 afgesproken, maar wel ´brazilian time´) en Hette en Iet gingen toen weer terug naar het hotel. Wij hebben het toch nog tot een uur of 3 volgehouden (ik had deze avond koffie gedronken, dus met mij ging het prima), maar the Brazilianen zijn natuurlijk al sinds vorige week vrijdag overdag in Olinda en ´s avonds in het oude centrum aan het carnavallen, dus die waren wel een beetje gebroken.

Gisteren hebben we een beetje uitgeslapen en daarna zijn Flavio, zijn broer Umberto en ik even naar de shopping mall gegaan (alle jongeren ontmoeten elkaar daar) en heb ik een Braziliaanse simkaart gekocht ( +558199295140). ´s avonds kwamen zijn moeder en tante terug van de vakantie en hebben we zijn moeder naar het busstation gebracht. Het was echt zo´n busstation waar mijn backpacker gevoel weer boven kwam drijven. Verschillende bus maatschappijen hokjes, waar je kan gaan onderhandelen over de prijs. Ik kreeg echt meteen zin om weer te gaan backpacken haha. En de moeder was echt super aardig, wilde allemaal eten voor me kopen en op de foto haha. Ook vond ze mijn naam en de namen van pap en mam, Hes en Myrt echt fascinerend. Ze heeft ze opgeschreven, met de uitspraak erbij hahaha. Zo had ze wat te doen op de 12-urige busrit terug naar huis. Nou goed, die avond was ik wel echt kapot. Eindelijk had ik geen koffie of RedBull gedronken, dus ben ik om 22:00 gaan pitten (wel weer om 6:00 wakker).

Vandaag ga ik voor het eerst naar Cultura Inglesa waar ik mijn stage ga lopen, dus ik ben heel benieuwd. Ook moet ik vandaag even bellen met een meisje van AIESEC die de host family voor mij zou gaan regelen, want nu de tante van Flavio weer terug is, kan ik natuurlijk niet zijn kamer blijven opeisen. Ik zou ook nog een paar dagen in een hostel kunnen gaan zitten. In elk geval is Flavio erg bezorgd voor mij dus ik denk dat het helemaal goed gaat komen haha. 

Het gaat dus goed met mij, het is hier lekker warm weer, waar ik nu ook wel zo´n beetje aan gewend raak. Je moet je gewoon net zo gedragen als de Brazilianen: rustig aan :D. Ik denk dat ik ook maar een hangmat ga kopen...